Izba Regionalna w Białobrzegach

Izba Regionalna w Białobrzegach znajduje się w budynku starej zabytkowej szkoły. Było też to przedszkole, oraz biblioteka. Izba Regionalna działa od 1999 roku z inicjatywy ówczesnej kierowniczki Biblioteki Publicznej w Białobrzegach, oraz Koła Gospodyń Wiejskich w Białobrzegach. Motywem przewodnim utworzenia tej biblioteki było zachowanie przedmiotów, które kiedyś służyły przodkom. Całe wnętrze jest utrzymane w stylu dawnych izb wiejskich. (Gruchoła, 2009)



proszę o opinię
i zachęcam do kliknięcia w którąś z reklam
z góry dziękuję

Stara plebania- zbór kalwiński w Kocku

Zbór kalwiński, a obecnie stara plebania powstał w roku 1595 z polecenia syna Jana Firleja – Andrzeja, który był kasztelanem lubelskim oraz radomskim. To właśnie założył szkołę kalwińską, która zwana była „firlejańską”. Ten fakt czynił z Kocka jeden z ważniejszych ośrodków kalwinizmu. Szkoła ta kształciła kandydatów na duchownych wyznania kalwińskiego, a na jej czele stał rektor, którego wybierano na synodzie dyskrytyktowym. Była to jedna z najlepszych szkół w Małopolsce, która działała do roku 1648. Została zamknięta z powodu najazdu wojsk z oddziałów Bogdana Chmielnickiego. Wojska te mocno zniszczyły Kock, paląc go. Bogaty księgozbiór szkoły został rozebrany i powywożony. Ze szkoły zachowała się kaplica, a w niej na suficie późnorenesansowa geometryczna sztukateria typu lubelskiego. Wspomniana kaplica została wykorzystana do budowy plebanii. (Gruchoła, 2009)

proszę o opinię
i zachęcam do kliknięcia w którąś z reklam
z góry dziękuję

Stara plebania- zbór kalwiński w Kocku

Zbór kalwiński, a obecnie stara plebania powstał w roku 1595 z polecenia syna Jana Firleja – Andrzeja, który był kasztelanem lubelskim oraz radomskim. To właśnie założył szkołę kalwińską, która zwana była „firlejańską”. Ten fakt czynił z Kocka jeden z ważniejszych ośrodków kalwinizmu. Szkoła ta kształciła kandydatów na duchownych wyznania kalwińskiego, a na jej czele stał rektor, którego wybierano na synodzie dyskrytyktowym. Była to jedna z najlepszych szkół w Małopolsce, która działała do roku 1648. Została zamknięta z powodu najazdu wojsk z oddziałów Bogdana Chmielnickiego. Wojska te mocno zniszczyły Kock, paląc go. Bogaty księgozbiór szkoły został rozebrany i powywożony. Ze szkoły zachowała się kaplica, a w niej na suficie późnorenesansowa geometryczna sztukateria typu lubelskiego. Wspomniana kaplica została wykorzystana do budowy plebanii. (Gruchoła, 2009)

proszę o opinię
i zachęcam do kliknięcia w którąś z reklam
z góry dziękuję

Dom Cadyka w Kocku

Dom Cadyka zwany Rabinówką znajduje się naprzeciw remizy strażackiej stoi budynek, w którym mieszkał Menachem Mendel Morgenstern. Na pierwszy rzut oka wyróżnia się jego wieżyczka. Budynek ten zbudowany jest z bali drewnianych. Wspomniana wieżyczka jest dziesięciobokiem, posiada tylko trzy okna, które skierowane są na południe, wschód i zachód. Dach domu oraz wieżyczki pokryte są rdzewiejącą blachą. Drzwi wejściowe, a także okapu dachu ozdobione są ornamentami, które wyrżnięto z drewnianych desek przez nieznanego cieślę. 9 września 1939 roku od pierwszej bomby, która spadła na Kock, zginął prawnuk Menachema Mendla – Jozef Morgenstern. Wiek domu też do końca nie został określony. Jedni twierdzą że pochodzi z dwudziestolecia – międzywojennego, a inni że z połowy XIX wieku. Przyjeżdżają tu wycieczki, gdyż dom z wieżyczką wzbudza zainteresowanie, a w szczególności ludności żydowskiej, głównie o polskich korzeniach. (Gruchoła, 2009)

proszę o opinię
i zachęcam do kliknięcia w którąś z reklam
z góry dziękuję

Grób Berka Joselewicza

2 km od Kocka, w drodze w kierunku Białobrzegów znajduje się grób Berka Joselewicza. Zginął on w roku 1809 w bitwie pod Kockiem. Służył on wcześniej w Legionach Dąbrowskiego. Na jego koncie jest też udział w ofensywie Armii Księstwa Warszawskiego. Tak pisał o tym wydarzeniu Oskar Kolberg: "Poległ tu znany partyzant starozakonny Berek, natarłszy z odwagą na przeważną siłę Austryaków. Okoliczność ta dała powód przysłowiu: Zginął jak Berek pod Kockiem (t. j. przepadł zupełnie)". W jego dorobku jest tytuł Kawalera Krzyża Virtuti Militari. Był pułkownikiem wojsk polskich, a podczas Powstania Kościuszkowskiego w 1794 roku uformował i dowodził żydowskim pułkiem lekkiej kawalerii. W Legionach Polskich J. H. Dąbrowskiego posiadał stopień oficera, a od roku 1807 w 5 pułku strzelców konnych w Armii Księstwa Warszawskiego był szefem szwadronu. W jego życiorysie pojawia się też epizod kupiecki. W miejscu kopca znajduje się kamień nagrobny z datami urodzin i śmierci. (Gruchoła, 2009)

proszę o opinię
i zachęcam do kliknięcia w którąś z reklam
z góry dziękuję

Zespół pałacowo- parkowy w Kocku

W latach siedemdziesiątych XIII w. Szymon Bogumił Zug dokonał przebudowy pałacu w stylu klasycystycznym. Fasada została ozdobiona portykiem jońskim, zaś elewacja ogrodowa parterowym portykiem toskańskim, dźwigający taras obrzeżony balustradą. Boczne ryzality fasady i środkowa część elewacji ogrodowej otrzymały zwieńczenia w postaci attyki. Środkowy szczyt elewacji ogrodowej dekorował owalny medalion z cyfrą i mitrą książęcą. Oficyny połączono z pałacem za pomocą ćwierćkolistych galerii kolumnowych. Dziedziniec od frontu został zamknięty niskim, pełnym murem, z wyjazdem ujętym w dwa sfinksy. (Gruchoła, 2009)

W 1832 r. na zlecenie ówczesnej właścicielki Kocka baronowej Aleksandry z Meissnerów d’ Austett, Henryk Marconi dokonał przebudowy pałacu. Przebudowa ta uprościła pierwotną architekturę zugowską. Dawny wyniosły dach łamany został zamieniony na zwykły czterospadowy. Znikły też balustradowe attyki wieńczące ryzality pałacu i szcegóły zwieńczenia nad frontonem portyku. Bogumił Zug był również autorem dwóch mostów: nad wąwozem, który prowadził na dziedziniec pałacu i drugi od strony zachodniej. Jest on również projektantem budowli gospodarczych: wozowni i stajni. Wnętrza pałacu posiadały umiarkowany wystrój klasycystyczny. Obecnie pałac jest siedzibą Państwowego Domu Opieki Społecznej i Domu Kultury im. ks. Anny z Sapiehów Jabłonowskiej. (Gruchoła, 2009)
Ogród pałacowy powstał na zlecenie Jabłonowskiej. Był to ogród botaniczny na europejskim poziomie. Park urządzono w okresie przebudowy pałacu w stylu wczesnego parku angielskiego. Autorem zagospodarowania terenów zieleni wokół pałacu był również Zug. W romantycznej scenerii parku nie mogło zabraknąć modnych elementów nawiązujących do starożytności: przypadkowych ruin świątyń z resztkami kolumnad, okrągłej wieżyczki z napisem „Apollo Bóg Nauk, Bóg światła dary krajowi swojemu rozdaje”. Poza galerią zachodnią Zug umieścił klatkę na ptaki. W parku – ogrodzie kockim rosło 590 gatunków krzewów i drzew, w tym rośliny północnoamerykańskie z Florydy, Karoliny i Kanady. W ogrodzie istniała też pomarańczarnia i szklarnie z kwiatami. (Gruchoła, 2009)

proszę o opinię
i zachęcam do kliknięcia w którąś z reklam
z góry dziękuję

Kościół parafialny w Kocku

Kościół zwrócony jest klasycystycznym portykiem ku rynkowi. Położenie architektoniczne charakteryzowało się tendencjami występującymi w okresie późnego Renesansu. Budowę kościoła zakończono w 1782 roku. Autorem projektu był Szymon Bogumił Zug. Po II wojnie światowej dokonano dość swobodnej rekonstrukcji. Dzwonnice po obu stronach kościoła zbudowane na planie kwadratu z okrągłymi oknami w elewacji i zwieńczone schodkowymi daszkami są autentyczne. Ponad trójkątnym szczytem kościoła, który znajduje się nad tympanonem ujętym w attyki, Zug przewidywał umieszczenie grupy rzeźbiarskiej z krzyżem. Miała to być rzeźba przedstawiająca św. Pawła i św. Piotra. Kościołem w Kocku Zug zapoczątkował w polskiej praktyce architektonicznej typ budowli opartej na planie prostokąta i mającej portyk kolumnowy w elewacji. (Gruchoła, 2009)
Wystrój wnętrza kościoła zachowuje ten sam charakter. Sklepienie kolebkowe przecinane pilastrami. Wokół ścian nad oknami biegnie pas imitujący belkowanie. Otwory okienne podobnie jak na zewnątrz zwieńczone są archiwoltami i konsolkami. Pomiędzy oknami znajdują się nisze. W nich umieszczone zostały ołtarze boczne: Świętego Michała Archanioła, Świętej Anny, Matki Boskiej Różańcowej. W ołtarzu głównym znajduje się obraz olejny pędzla Buchbindera, przedstawiający Wniebowzięcie Marii Panny w otoczeniu apostołów. W przyległych do ołtarza oknach znajdują się witraże z postaciami św. Wojciecha i św. Stanisława. W kościele panuje wyjątkowy nastrój dzięki ograniczeniu wystroju do architektonicznych dekoracji. (Gruchoła, 2009)

proszę o opinię
i zachęcam do kliknięcia w którąś z reklam
z góry dziękuję